Wyszukaj
Zmień rozmiar czcionki
Wersje kontrastowe
Muzyka to ich sposób na wyrażenie siebie i radość, która wypełnia codzienność, a talent do tworzenia jej to prawdziwy dar. To dla niej zrezygnowali z innych ścieżek zawodowych, wrócili do niej po latach czy też konsekwentnie od początku dążyli do spotkania z nią. Co więcej, określenie „człowiek orkiestra” nabiera w ich przypadku podwójnego znaczenia, gdyż z powodzeniem godzą muzykę z innymi dziedzinami i obowiązkami. Dzielą się nią ze sceny czy podczas lekcji, których udzielają. To prawdziwi pasjonaci, twórcy i performerzy. Mowa o studentach Instytutu Muzyki Uniwersytetu Zielonogórskiego!
„Melodia sukcesu zaczyna się tutaj” to hasło naszej wrześniowej kampanii. Choć nasi muzycy łączą śpiew z grą na instrumentach, w kampanii każdy prezentuje się w innej roli - z rożnymi instrumentami czy też z batutą lub mikrofonem. Chcemy w te sposób pokazać wachlarz możliwości, jakie dają studia muzyczne na UZ. Ponadto, nawiązując do święta Zielonej Góry - Winobrania, które wypada właśnie w tym miesiącu, zdjęcia zostały wykonane w plenerze i ukazują uroki naszego miasta.
Kampanię można zobaczyć na billboardach w różnych częściach Zielonej Góry oraz na plakatach i w spotach w autobusach miejskich.
Poniżej przedstawiamy sylwetki naszych muzyków i ciekawe historie związane z ich muzyczną ścieżką, a także kilka ciekawostek o lokalizacjach, w jakich odbyły się zdjęcia. Zachęcamy do spaceru naszym „muzycznym szlakiem”.
Studentka kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, na profilu wokalnym.
Muzyka towarzyszy Dorocie od najmłodszych lat. W wieku 6 lat rodzice zapisali ją do zespołu Górali Bukowińskich Watra, gdzie początkowo tańczyła i śpiewała. Z czasem wstąpiła również do kapeli „Watra” (2013 r.), w której gra na skrzypcach. Gdy miała 10 lat zaczęła uczęszczać do Państwowej Szkoły Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego w Żaganiu, w której ukończyła I stopień w klasie skrzypiec. Od 2020 r. gra również w kapeli „Wióry Lecą”.
Miłość Doroty do muzyki ludowej zrodziła się w dzieciństwie, kiedy to słuchała opowieści o swoim pochodzeniu. Jej dziadowie zarówno ze strony mamy, jak i taty urodzili się na Bukowinie ukraińskiej, a po II wojnie światowej osiedlili się w niewielkich wioskach koło Żagania. Do dziś w rodzinie Doroty kultywowane są tradycje i zwyczaje bukowińskie, które zresztą opisała w swojej pracy dyplomowej. Co więcej, w 2019 r. razem z prof. Lidią Kataryńczuk-Manią stworzyła artykuł o zespole „Watra”, opisując w nim krótko muzyczne tradycje.
Od 2022 r. Dorota uczy grać na skrzypcach w ognisku muzycznym przynależącym do stowarzyszenia Akademia Tradycji. Wraz ze stowarzyszeniem uczestniczyła w Winobraniu, jeżdżąc na platformie, grając na skrzypcach i przedstawiając proces tłoczenia soku z winogron.
Po zakończeniu szkoły muzycznej czuła niedosyt związany z wykształceniem muzycznym, dlatego też postanowiła aplikować na studia do Instytutu Muzyki UZ. Tym samym w 2020 r. rozpoczęła studia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej. Jest to drugi kierunek, na którym podjęła naukę. Dzięki studiom w IM mogła poszerzyć swoją wiedzę, a także odkryć nowe zainteresowania muzyczne.
Park Winny zlokalizowany jest na Winnym Wzgórzu, na którym znajduje się pokazowa winnica, Zielonogórska Palmiarnia i wiele elementów zarówno rekreacyjnych, jak i tych nawiązujących do winiarskich tradycji miasta. Głównym punktem jest tu żółty domek winiarski z 1818 r. wzniesiony przez Augusta Gremplera – jednego z najwybitniejszych zielonogórskich winiarzy.
Z Parku Winnego roztacza się widok na panoramę miasta, a na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się centrum handlowe Focus Park. Nie jest to jednak zwykły budynek, a jedna z czołowych pozostałości po zielonogórskim przemyśle włókienniczym. Do 1999 r. funkcjonował tu znany zakład włókienniczy Polska Wełna, który powstał po II wojnie światowej. Początki budynków pofabrycznych sięgają pierwszej połowy XIX w.
Student kierunku jazz i muzyka estradowa, specjalizacja trąbka jazzowa.
Przygodę z muzyką zaczął ponad 20 lat temu w orkiestrze dętej miasta Wronki. Kolejnymi etapami edukacji była szkoła muzyczna I st. oraz szkoła muzyczna II st. Umiejętności artystyczne zdobywał, studiując na Uniwersytecie Zielonogórskim oraz Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Koncertował w Polsce i za granicą ze znanymi muzykami m.in.: Justyną Steczkowską, Mieczysławem Szcześniakiem, Grażyną Łobaszewską, Maciejem Sikałą, Wojciechem Karolakiem i innymi. Podczas swej kariery muzycznej współpracował z takimi zespołami jak: Poznańska Piętnastka, Big Band Nowosolski, Karol Big Band, Big Band Uniwersytetu Zielonogórskiego, a także z Orkiestrą Festiwalową Joanny Brodzik i innymi orkiestrami jako członek zespołu oraz muzyk sesyjny, z którymi nagrał kilka płyt.
W 2022 r. założył firmę OldCase produkującą futerały z drewna na instrumenty muzyczne. Produkcja futerałów połączyła dwie pasje Łukasza – stolarstwo i muzykę, a jego dzieła zaczęły cieszyć się zainteresowaniem nawet za oceanem!
Ulica Fabryczna, przy której, jak sama nazwa wskazuje, znajdują się obiekty pofabryczne, m.in. odrestaurowane lofty w budynkach dawnych tkalni. Przemysł, a przede wszystkim włókiennictwo to jeden z głównych wątków historii Zielonej Góry. W XIX wieku to właśnie on doprowadził do rozwoju miasta i rozsławił je na arenie międzynarodowej.
Studentka kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej oraz kierunku logopedia.
Z muzyką jest związana od dziecka. W wieku 5 lat rozpoczęła naukę śpiewu w Domu Harcerza w Zielonej Górze i wzięła udział w programie dla dzieci „Od przedszkola do Opola”. 3 lata później podjęła naukę w szkole muzycznej w Zielonej Górze, w klasie fortepianu. Mimo, że gra na instrumencie towarzyszyła Jagodzie przez 6 lat edukacji oraz obecnie na studiach, to jednak jej prawdziwą miłością od zawsze był śpiew.
Po napisaniu matury (2017 r.) głęboko w szafie ukryła bardzo dużą cząstkę siebie i porzuciła pasję, która od dzieciństwa wywoływała błysk radości w jej oczach. Zdecydowała się na studia zupełnie niezwiązane z muzyką – prawnicze. W 2022 r. ukończyła prawo na UZ, a w styczniu 2023 r. rozpoczęła aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Zielonej Górze i od tego czasu pracowała w kancelarii radcowskiej.
Dopiero we wrześniu 2022 r., po 5 latach odczuwania dużej pustki w sercu, odważyła się wrócić do swojej pasji i podjęła kolejne studia na UZ, tym razem na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej. Jak przyznaje, była to najlepsza decyzja jaką mogła podjąć w tamtym czasie. Wreszcie poczuła, że jest we właściwym miejscu, wśród właściwych ludzi. Odnalazła to, co ją uszczęśliwia.
Jagoda przez wiele lat uczestniczyła w różnego rodzaju konkursach, festiwalach i warsztatach muzycznych w całej Polsce. Co więcej, jest m.in. certyfikowany trenerem „Pomelody”. Obecnie porzuciła pracę w kancelarii prawniczej, by móc w pełni oddać się muzyce i wykorzystywać zdobyte doświadczenie i umiejętności. Pracuje jako nauczyciel śpiewu w Kuźni Talentów w Zielonej Górze, co daje jej wiele radości i satysfakcji.
Jagoda wyznaje: „Każde wyjście na scenę zamiast na salę rozpraw oraz każda lekcja z moimi uczniami zamiast porady prawnej z klientami utwierdza mnie w przekonaniu, że tym razem wybrałam właściwy dla siebie kierunek”.
Między pracą a nauką, Jagoda śpiewa na różnego rodzaju lokalnych koncertach i imprezach okolicznościowych, m.in. na ślubach. Nigdy nie odmawia też wyjścia ze znajomymi na karaoke ;)
Mural Urszuli Dudziak oraz mural Maryli Rodowicz – zachwycająca sztuka uliczna prezentująca podobizny zielonogórskich diw. Mural Urszuli Dudziak znajduje się przy ul. Wandy, stosunkowo niedaleko od ul. Dąbrowskiego, przy której kiedyś mieszkała artystka. Mural Maryli Rodowicz natomiast można znaleźć przy zbiegu pl. Bohaterów i ul. Kazimierza Wielkiego, czyli w pobliżu domu przy ul. Bankowej, w którym urodziła się piosenkarka.
Oba murale powstały z okazji obchodów 700-lecia nadania praw miejskich i 800-lecia założenia Zielonej Góry. Co więcej, zostały one oficjalnie odsłonięte przez same piosenkarki podczas Winobrania – Urszuli Dudziak w 2022 r., a Maryli Rodowicz w 2023 r. Autorem malowideł jest zielonogórski artysta - Jakub Bitka.
Student kierunku jazz i muzyka estradowa, na specjalności gra na fortepianie.
Miał styczność z wieloma instrumentami, ale swoją wszechstronnością najbardziej zaimponował mu fortepian. Gra na nim od dawna, jednak nadal chce rozwijać swoje możliwości w tym zakresie.
Po pierwszym stopniu szkoły muzycznej wraz ze swoim zespołem występował podczas wielu koncertów, wydarzeń i festiwali, ale postanowił, że musi pójść dalej. Dlatego wybrał studia w Instytucie Muzyki UZ, które dają mu ogromne możliwości. Dzięki poznanym tu ludziom, Patryk ma okazję uczestniczyć w wielu koncertach ze świetnymi muzykami, co jest bardzo rozwijające i sprawia mu dużo radości.
Tak Patryk opisuje studia muzyczne na UZ: „Zajęcia na uczelni świetnie balansują naukę teorii i praktyki, które są równie ważne i zarazem ciekawe. Efekty tej nauki widzę na własne oczy, bo mimo czasu, który przeminął jak za pstryknięciem palców, dowiedziałem się wielu nowych rzeczy, które zmieniły mój sposób gry, myślenia i postrzegania muzyki. Studiowaniu sprzyja też miła atmosfera i nastawienie ludzi, którzy nigdy nie mają problemu, żeby pomóc lub wesprzeć w jakimś projekcie. Bardzo spodobało mi się studiowanie na UZ oraz możliwości jakie mi daje.” Nasz student z ciekawością i zapałem czeka na kolejne lata studiów.
Piwnica winiarska w ratuszu – jedna z zabytkowych piwnic winiarskich Zielonej Góry. Zachwyca odrestaurowanym, klimatycznym wnętrzem. Historia piwnicy sięga XIV/XV w. Przetrwała nawet pożary, które dotykały zielonogórski ratusz. Już kilka wieków temu funkcjonował w niej miejski wyszynk, w którym sprzedawano lokalne wina. Obecnie piwnica jest siedzibą restauracji i winiarni Bachus.
Studentka kierunku jazz i muzyka estradowa, na specjalizacji wokalistyka jazzowa.
Klaudia pochodzi z Wrocławia. Jest wokalistką i harfistką. W 2021 roku wzięła udział w 12. edycji programu The Voice of Poland, gdzie dołączyła do drużyny Tomsona i Barona. Prywatnie uczy się także gry na basie, do czego zainspirowała ją Esperanza Spalding.
Klaudia kocha działać, koncertować i poznawać nowych ludzi. Od początku studiów współpracuje z gitarzystą Tomkiem Markowskim (również studentem UZ), z którym realizują różne projekty muzyczne w duecie. Ich największym projektem jest „Klasyka Jazzu i Polskiej Piosenki”, który zaprezentowali już w Zielonej Górze, Wrocławiu i Szczecinie. W maju tego roku nagrali pierwsze wspólne Live Session w The Droshkoov Theatre w Zielonej Górze. Nagranie zostało zrealizowane i zmiksowane przez wykładowcę Klaudii - p. Mariusza Smolińskiego oraz jej kolegę ze studiów - Kacpra Kortza.
Na drugim roku studiów Klaudia założyła własny zespół - Klaudia Kerstan Band, w skład którego wchodzą studenci i absolwenci jazzu i muzyki estradowej na UZ. Zespół tworzą: Patryk Kozak (pianino), Tomek Markowski (gitara), Wojtek Zatwarnicki (bas) oraz Przemek Niemiec (perkusja). Razem z zespołem rozpoczęli od koncertów z repertuarem największej inspiracji Klaudii, czyli Jorji Smith. Wystąpili już m.in. w Piekarni Cichej Kobiety w Zielonej Górze oraz w Jazzment Klub w Szczecinie. W lipcu tego roku nagrali autorskie piosenki Klaudii w Instytucie Muzyki UZ pod opieką p. Mariusza Smolińskiego.
Od 2018 r. Klaudia jest liderką folk-popowego zespołu Oh Bards! z Wrocławia, w którym pełni rolę harfistki i wokalistki. W sierpniu ubiegłego roku zespół wydał debiutancką EPkę ,,Sky Full of Stars”, której można posłuchać na wszystkich platformach streamingowych. Na początku 2024 r. Klaudia założyła również zespół Ślubne Brzmienia, z którym gra na ślubach.
Klaudia przyznaje, że uwielbia swoją muzyczną drogę pełną pasji, wyzwań i niesamowitych spotkań z ludźmi, co napędza ją do dalszego działania i tworzenia. Co więcej, studentka świetnie czuje się w Zielonej Górze, w której poznała wspaniałych ludzi, zaznała spokojnego życia i z którą cały czas tworzy wspaniałe wspomnienia.
Muzyczne projekty Klaudii można śledzić na jej kanale: YouTube.
Park Książęcy Zatonie - nie tylko zachwyca swoją przyrodą, ale też jest miejscem o dużym znaczeniu kulturowym dla całego regionu. Jego historia sięga bowiem XVII w. Miejsce to rozkwitło jednak szczególnie w XIX w. za sprawą księżnej Doroty de Talleyrand-Périgord. Zatonie stało się wówczas jej ukochaną letnią rezydencją. Dzięki działalności księżnej gościły tu ważne osobistości m.in. ze świata europejskiej polityki, pałac został przebudowany, a park krajobrazowy otaczający rezydencję powiększony i zaprojektowany przez wybitnego pruskiego planistę - Petera Lenné.
Obecnie w Parku Książęcym można zobaczyć m.in. zabezpieczone ruiny pałacu, fontannę i stawy, Świątynię Różaną czy odrestaurowaną oranżerię, w której funkcjonuje kawiarnia. W planach jest dalsza rewitalizacja parku.
Student kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej.
Paweł wziął udział w 11. edycji programu The Voice of Poland, gdzie dołączył do drużyny Michała Szpaka. Jest multiinstrumentalistą, ale przede wszystkim wokalistą. Ma swój zespół, z którym gra głównie muzykę funky, jednak najbardziej lubi mieszać gatunki. Zespół gra wiele koncertów, a jeden z jego większych występów miał miejsce podczas tegorocznych Dni Kultury Studenckiej „Bachanaliów”.
Na co dzień Paweł uczy śpiewu w Miejskim Ośrodku Kultury w Głogowie. Udziela się także charytatywnie w Stowarzyszeniu Skuteczni Wolontariusze, gdzie w zeszłym roku reżyserował spektakl „Coco”, a w tym roku spektakl „Encanto”. Paweł występuje też i współpracuje z Narodową Orkiestrą Dętą w Lubinie.
Zielonogórski deptak i Stary Rynek – tworzą jeden z najdłuższych ciągów spacerowych w Polsce. Znajdują się tu zabytkowe budynki, pozostałości murów miejskich, instytucje kultury, a także kawiarnie, restauracje i puby. Można spacerować tu po urokliwych uliczkach, w otoczeniu kolorowych kamienic z pięknymi ornamentami. Ponadto to właśnie tutaj można odszukać większość figurek ze Szlaku Bachusikowego. Deptak jest także miejscem plenerowych wydarzeń, takich jak Winobranie, Lato Muz Wszelakich czy też świąteczne jarmarki.
Studentka kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej.
Na studiach Kornelia rozwija przede wszystkim umiejętności wokalne i pedagogiczne, które wykorzystuje na co dzień w pracy jako nauczycielka wokalu, muzyki i rytmiki. Cieszy się, że ma możliwość przekazywania swojej wiedzy innym.
Jednakże jeszcze większą satysfakcję daje jej występowanie na scenie. Umożliwiają jej to koncerty organizowane przez wykładowców z Instytutu Muzyki UZ. Ponadto od roku na UZ działa muzyczne Koło Naukowe „Felice Cantando”, którego fanpage prowadzi właśnie Kornelia. Dzięki działalności w kole naukowym studenci mają więcej możliwości na realizację nowych projektów. Do tej pory udało im się zorganizować warsztaty ruchowe oraz dwie edycje muzycznego przedstawienia „Mój Idol i Ja”, w którym wcielali się w postacie swoich idoli. Podczas przygotowań do występów współpracowali z profesjonalnym choreografem, co znacznie podniosło ich kompetencje sceniczne. Podszkolili również zdolności charakteryzatorskie. W przyszłym roku akademickim planują warsztaty na temat rodzajów technik wokalnych oraz koncerty w nieco bardziej klasycznym klimacie. Pracują bowiem nad spektaklem opartym na wokalnych utworach A. W. Mozarta, w którym wystąpią w strojach nawiązujących do czasów powstania utworów.
W trakcie studiów Kornelia pokochała operę, dlatego też zdecydowała się zapisać do Państwowej Szkoły Muzycznej II st., aby poszerzyć swoje umiejętności w zakresie wokalu klasycznego. Przed rozpoczęciem nauki na UZ ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I st. w klasie fletu poprzecznego. Kornelia grywa na flecie podczas studenckich czy szkolnych koncertów, jednak to śpiew jest dla niej priorytetem. Stara się łączyć śpiew klasyczny ze śpiewem rozrywkowym, dzięki czemu jej repertuar jest bardzo zróżnicowany.
Tak Kornelia opisuje studia na UZ: „Instytut Muzyki UZ przygotował mnie do pracy muzycznej zarówno od strony pedagogicznej, jak i scenicznej, za co jestem ogromnie wdzięczna. To kameralne, przyjazne miejsce, w którym każdy się zna. Można znaleźć tu naprawdę świetnych muzyków, którzy zawsze chętnie pomogą w realizacji Twoich muzycznych pomysłów. Jest wiele możliwości ścieżek kształcenia, np. dyrygowanie, kompozycja i aranżacja, czy też gra na instrumencie. Spędziłam tu pięć lat. Był to cudowny czas i będę tęsknić za studiowaniem w tym miejscu. Na szczęście wiem, że jeszcze nieraz spotkam się na scenie razem z ludźmi, którzy je tworzyli”.
Pomnik winiarki Emmy – wykonany na wzór historycznego pomnika z 1937 r. Projekt rzeźby autorstwa prof. Arnold Kramer z Brunszwiku powstał już w 1914 r. na zlecenie zielonogórzanki Emmy Heine. Przedstawiał on młodą winiarkę z koszem winogron, która wracając z winnicy, postanowiła odpocząć przy fontannie. Tak jak przed laty, również obecnie pomnik zlokalizowany jest na skwerze przy skrzyżowaniu al. Niepodległości i ul. Bolesława Chrobrego. Rekonstrukcję rzeźby stworzył zielonogórzanin - Artur Wochniak.
Student kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, na profilu wokalnym.
Muzyka jest jego całym życiem, w której spełnia się głównie jako pianista i wokalista. Uwielbia koncertować, słuchać, a w szczególności tworzyć po nocach muzykę. Studia dają mu wiele wrażeń muzycznych, jak i towarzyskich, bo to właśnie poprzez występowanie z innymi studentami na scenie, tworzą się magiczne i niezapomniane więzi. W ramach studiów na UZ występował już wiele razy jako akompaniator, chórzysta czy solista. Oto przykłady większych koncertów, które dały Wojciechowi dużo pozytywnych wrażeń i doświadczeń:
- koncert „Bo z dziewczynami nie jest źle” Big Bandu Uniwersytetu Zielonogórskiego pd. prof. Jerzego Szymaniuka, w którym zaśpiewał jako solista utwór „Jej portret”,
- tegoroczny koncert bachanaliowy, w którym był członkiem zespołu Pawła Sznajdera. Tak Wojciech wspomina ten występ: „Daliśmy z siebie bardzo dużo pozytywnej energii, która do nas wróciła ze zdwojoną siłą, a doświadczenie, które zyskaliśmy, przyda się nam w przyszłej drodze artystycznej.”,
- 3 koncerty z Polsko-Niemiecką Orkiestrą Młodzieżową, w których śpiewał w duecie Arie „Pa–, pa–, pa–, Papageno”.
Oprócz koncertowania w ramach studiów, Wojciech współpracuje z zespołami chóralnymi, gospelowymi. Uczestniczy też w różnych warsztatach muzycznych. W ostatnim roku współpracował z Narodową Orkiestrą Dętą w Lubinie, w której występował jako solista i chórzysta, w takich przedsięwzięciach jak „Pierwsza Gwiazdka z Narodową”, „Charytatywny Koncert z Narodową | Najpiękniejsze Musicale Świata” oraz „WNIEBODĘTĘ”.
Srebrna Góra – restauracja znajdująca się tuż przy Hotelu Ruben, która swoją nazwę wzięła od przebiegającej obok, nieistniejącej już ulicy (obecnie część al. Konstytucji 3 Maja). Dawniej w obiekcie funkcjonowała wytwórnia win i winiaków braci Mannigel, założona w 1861 r. Mannigelowie byli jedną z najbardziej uznanych winiarskich rodzin w dziejach miasta i jednym z pierwszych zielonogórskich eksporterów wina za granicę. Dziś do tradycji winiarskich nawiązuje, znajdująca się na terenie kompleksu, odnowiona piwnica winiarska o okazałych rozmiarach.
Studentka kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej.
Sara specjalizuje się głównie w dyrygenturze, ale gra też na saksofonie, pianinie i śpiewa, m.in. w chórze akademickim. Studia na UZ bardzo rozwijają ją muzycznie. Dzięki nim nieustannie poznaje też wspaniałych ludzi, z którymi wiele działa, koncertuje i podróżuje.
Sara dyrygowała chórem Octava z Żagania, np. podczas Jarmarku Michała w Żaganiu. Była też z Octavą na warsztatach w Kołobrzegu i w Miszkowicach. W Kołobrzegu pracowała pod okiem dr Iwony Wiśniewskiej-Salamon i miała okazję dyrygować jedynym dużym chórem na koncercie w konkatedrze. W Miszkowicach pracowała wraz z dr. Maciejem Straburzyńskim. Wówczas warsztaty również zakończyły się koncertem w kościele, na którym Sara miała możliwość zadyrygowania kilkoma utworami. Nasza studentka jest też nauczycielką w Społecznym Ognisku Artystycznym w Zielonej Górze.
Aleja Niepodległości – część zielonogórskiego deptaku; aleja, wzdłuż której rozciągają się dorodne lipy oraz kolorowe wille wpisujące się w nurt historyzmu. Zdecydowanie jest to jedna z najpiękniejszych zabytkowych ulic Zielonej Góry. Dawniej była główną osią komunikacyjną. Po powstaniu dworca stała się prestiżową aleją, przy której swoje posiadłości stawiała ówczesna elita miasta.
Kamienica przy Dworcu PKP - powstała w 1897 r., a jej pierwszym właścicielem był Ersnt Schmidt. Tuż przy kamienicy założył on fabrykę, w której produkowano m.in. musztardę winną oraz ocet winny. Po II wojnie światowej w budynkach uruchomiono z kolei fabrykę cukierków. Dziś kamienica jest budynkiem komunalnym. Sąsiaduje z nią też kultowy obiekt hotelowy. Dawniej, za czasów niemieckich, nosił nazwę Bahnhofs Hotel (Hotel Dworcowy), obecnie funkcjonuje tu Restauracja & Hotel Retro.
Studentka kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, na specjalności wokal oraz dyrygentura.
Muzycznie najlepiej czuje się w roli wokalistki, ale w trakcie studiów bardzo polubiła też stać na czele grupy w roli dyrygentki. Uwielbia wszelkie wyzwania sceniczne, a Instytut Muzyki UZ umożliwił jej realizację marzeń o byciu na scenie poprzez liczne koncerty, podczas których mogła zaprezentować się w przeróżnych odsłonach. Podczas studiów udało jej się również wykorzystać swoją drugą pasję, jaką jest taniec. Razem ze znajomymi stworzyli bowiem kilka ciekawych występów wzbogaconych o ruch sceniczny, grę aktorską i właśnie taniec.
Wiktoria przyznaje: „Studia dały mi wiele możliwości rozwoju, za co jestem ogromnie wdzięczna.” Całą zdobytą wiedzę planuje wykorzystać w swojej przyszłej działalności muzycznej powiązanej nie tylko z rolą artysty, ale także pedagoga, nauczyciela śpiewu/muzyki czy też animatora kultury. Wiktoria nie skreśla jednak swojej artystycznej działalności scenicznej, gdyż uwielbia dzielić się z ludźmi swoją energią i emocjami podczas koncertów. Nasza studentka tak opisuje swoją pasję: „Niewątpliwie jest to coś, co napędza mnie do życia i każdy koncert, zarówno ten większy, jak i mniejszy, jest powodem do ogromnej radości. Zwłaszcza kiedy widzimy pozytywne reakcje na twarzach ludzi oraz kiedy czujemy, że jako artyści możemy poruszać naszą wrażliwością ludzkie serca. Nie ma nic piękniejszego od możliwości dzielenia się z innymi tym, co tak bardzo się kocha.”
Podczas studiów Wiktoria zajęła II miejsce w konkursie dyrygenckim „Forum Młodych dyrygentów” w Cieszynie, gdzie reprezentowała naszą uczelnię. Została też kilkukrotnie laureatką I stopnia na Międzynarodowym festiwalu-konkursie muzyków-wykonawców „Musical Magic Blossom”. Ma też na koncie wiele osiągnięć wokalnych sprzed studiów, ponieważ jako dziecko oraz nastolatka brała udział w licznych konkursach wokalnych. Dziś kiedy ma możliwość realizować się już jako artystka na scenie, rzadziej podejmuje się udziału w konkursach. W niedalekiej przyszłości chciałaby jednak wystartować w castingach do musicali i skupić się na własnej twórczości, którą przez natłok obowiązków schowała do szuflady.
Rozpoczynając studia, Wiktoria nie posiadała żadnego wcześniejszego wykształcenia muzycznego. Nie miała skończonej szkoły muzycznej, a gry na instrumencie i śpiewu uczyła się jako dziecko na zajęciach w domu kultury. Mimo to udało jej się przygotować do egzaminów wstępnych na studia. W tym roku Wiktoria kończy studia II stopnia z ogromem wiedzy i doświadczeń muzycznych. Podczas studiów odkryła też swoje ukryte talenty i możliwości. Zaczęła tworzyć swoją muzykę oraz pisać aranżacje, posługując się zapisem nutowym, nauczyła się gry na pianinie, rozwinęła swoje umiejętności związane z prowadzeniem zespołów wokalnych oraz dyrygenturą. Wiktoria podsumowuje: „Cieszę się, że znalazłam miejsce, które dało mi możliwość rozwoju, zdobycia cennej i przede wszystkim praktycznej wiedzy, która już niedługo posłuży mi w życiu zawodowym”.
Plac przy Filharmonii Zielonogórskiej i Kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej oraz plac Pocztowy
Filharmonia Zielonogórska – obecnie można posłuchać tu wyśmienitych koncertów muzyki klasycznej w wykonaniu zielonogórskiej orkiestry. Warto pamiętać też jednak o historii tego miejsca. Główny budynek filharmonii z 1900 r. to dawny Dom Katolicki, który ma szczególne znaczenie w dziejach Zielonej Góry. 30 maja 1960 r. na placu przed budynkiem rozegrały się tzw. „Wydarzenia Zielonogórskie”, podczas których mieszkańcy broniąc Domu Katolickiego, starli się z milicją. Był to jeden z największych protestów w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej – wzniesiony w latach 1746–1748, w konstrukcji szachulcowej na planie krzyża greckiego. Posiada bogate wyposażenie wnętrza ufundowane w dużej mierze przez mieszkańców miasta.
Plac Pocztowy – w XIX w. w jego pobliżu mieszkali najzamożniejsi zielonogórzanie oraz znajdowały się hotele. Można podziwiać tu okazałe budynki, m.in. kamienicę z cegły silikatowej, z charakterystyczną wieżyczką, gmach poczty czy też dawne domy winiarzy.
